กินกู้โลก

ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี 

ปากีสถานและอินเดีย ผ่านจีน และลงเรือข้ามไปยังเกาหลีใต้และญี่ปุ่น แต่ละประเทศมีทัศนคติที่แตกต่างกันมากในเรื่องอาหารและโดยเฉพาะ ของเหลือ บางวัฒนธรรม เช่น เกาหลีใต้การกินทิ้งกินขว้างเป็นสัญลักษณ์ ของ ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี บางแห่งเช่นชนเผ่าอุยกูร์ทางตะวัน ตกของจีน การกินทิ้งกินขว้างเป็นข้อห้าม

ความมัธยัสถ์ของชาวอุยกูร์ ไม่ใช่แค่ปฏิกิริยาสนองตอบต่อสภาวะที่ลําเค็ญ แต่ยังเกิดจากความรู้สึก สํานึกในคุณประโยชน์ของการทํานา การหุงหาอาหาร และการกิน แสดง ถึงความตระหนักในคุณค่าของอาหารที่มียิ่งใหญ่เกินกว่าจะทิ้งขว้างอย่าง สูญเปล่า สําหรับพวกเราคงไม่ยากเกินไปที่จะตระหนักว่า การเป็นเจ้า ของอาหารจะต้องแบกความรับผิดชอบไว้ด้วย ต้องมีความเข้าใจว่าเรา คือผู้อารักขาที่ต้องปฏิบัติต่ออาหารด้วยความระมัดระวัง

สหประชาชาติสนับสนุนการเรียกร้องให้ลดขยะอาหารลงครึ่งหนึ่ง ภายในปี 2025 แต่เราสามารถร่นเวลาเป้าหมายให้เร็วขึ้นได้โดยความ ร่วมมือของภาคธุรกิจ รัฐ และสาธารณชน

Extravagance And generous

Pakistan and India pass China and board ships across South Korea and Japan. Each country has a very different attitude towards food and especially the leftovers. Some cultures, such as South Korea, eat, discard, eat, throw as a symbol.

Of extravagance and bountifulness In some places, such as the Uighur tribe in the west of China, eating and discarding is prohibited. The thrift of the Uyghurs It’s not just a reaction to a critical condition. But also caused by feelings Realize the benefits of farming.

Cooking and eating shows an awareness of the value of food that is too great to be wasted. For us, it is not too difficult to realize that the ownership of food must bear responsibility. with Must understand that we Is a guardian that must treat food with care

The United Nations supports the call to reduce food waste by half by 2025, but we can shorten the target time by Collaboration of business, government and the public

ขอบคุณเนื้อหาจาก :  Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ : ที่นี่

เมื่อฤดูร้อนผ่านไปและเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ชาวไร่ มันฝรั่งมีตา ทั่วยุโรปตั้งแต่โปแลนด์ไปจนถึงฝรั่งเศส เยอรมนีไปถึงสก๊อตแลนด์ ต่างเก็บเกี่ยวผลผลิตที่ลงแรงไปเมื่อหลายเดือนก่อน ตั้งแต่ลากแทรกเตอร์ไปตามผืนไร่ ไถเตรียมดินใส่ปุ๊ยหว่านลงไปในดิน เมื่อลำต้นมันฝรั่งเริ่มงอกชาวไร่จะหวนกลับมาอีกครั้ง เพื่อฉีดพ่นยาฆ่าแมลงและโรคพืชทั้งหลายจนท้ายที่สุดอีกหลายเดือนต่อมาผลผลิตก็พร้อมเก็บไปกินได้ แต่มันฝรั่งที่ปลูกในยุโปและอริกาโดยมากมีจุดหมายเพื่อขายให้กิจขนาดใหญ่นำไปป้อนซูเปอร์มาร์เก็ตและผู้ส่งออก ดังนั้น ก่อนถึงมือผู้บริโกดต้องผ่านการทดสอบ คัดขนาด และรูปทรงอย่างเข้มงวดแม้ลงทุนลงแงในการปลูกไปมากแค่ไหน ชาวไร่มันฝรั่งต้องจำใจทิ้งผลผลิตบางส่วน คนเก็บเกี่ยวจะคัดมันฝรั่งทิ้งเป็นกองโต

ขนาดใหญ่ผิดปกติ รูปทรงเป็นสองกลีบ มีตาเหมือนกำลังยิบให้ยอมรับความหลากหลายของรสชาติ ที่แม้เกษตรกรรมสมัยใหม่ก็ไม่อาจตำนทานไห้ บางส่วนที่ถูกคัดทิ้งใช้เลี้ยงหมูและปศุสัดว์อื่นๆ แต่ชาวไร่ต่างรู้อยู่แก่ใจว่าวิธีนี้เป็นการนำอาหารที่ตั้งใจปลูกให้คนกินไปใช้อย่างไร้ประ
สิทธิภาพสมัยก่อนในหลายส่วนของโลกเคยมีธรมเนียมการเก็บเกี่ยวพีชผลที่ร่วงหล่นในไร่นา มีบัญญัติไว้หลายแห่งในพระคัมภีร์

มันฝรั่งมีตา

As the summer season passed and entered the fall, potato farmers have eyes all over Europe, from Poland to France. Germany to Scotland Harvested the labor that had been done many months ago From dragging the tractor to the farm Plow and prepare the soil, put the sow into the soil. When the potato stalks begin to germinate, the farmers will return again. In order to spray pesticides and all plant diseases until the end, many months later the produce is ready to be eaten But most potatoes grown in Yupo and Arica are intended to be sold to large-scale businesses to be brought to supermarkets and exporters, so before the hand, the rig has to undergo rigorous size and shape tests. Even how much investment has been invested in growing Potato farmers have to be reluctant to throw out some produce. The harvesters will discard the potatoes in bulk.

Irregular size The shape is two petals. With eyes like being willing to accept the variety of flavors That even modern agriculture cannot resist Some of which have been discarded for raising pigs and other cattle But farmers know for sure that this method is to bring food that is intended to be eaten without use. Rights In the past, many parts of the world used to harvest peach peaches that had fallen on the fields. Field There are many provisions in the Bible.

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

ห้ามทิ้งอาหารเหลือ ให้นำไปบริจาคแทน

นั่นเป็นอีกก้าวสำคัญ สำหรับอุตสาหกรรมอาหารของโลกหลังจากที่รัฐบาลฝรั่งเศสผ่านกฎหมายห้ามมิให้ห้างสรรพสินค้าทิ้งอาหารที่ขายไม่ออก แต่บริจาคให้กับองค์กรการกุศลแทนอย่างที่เรารู้ดีกว่าในแต่ละวันมีอาหารมากมายที่ถูกทิ้ง เนื่องจากไม่ได้ขายหมดในหนึ่งวันซึ่งทางกรมไม่ต้องการจัดเก็บอาหารที่ไม่ “สด”

ซึ่งถ้าใครได้ทำงานในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดหรือห้างสรรพสินค้าในยุโรปหรืออเมริกาจะพบว่ามีอาหาร “เหลือ” จำนวนมากที่เหลืออยู่ทุกวัน ซึ่งผู้ที่เหลืออาหารไม่มีไม่แตกแม้แต่ ไม่ใช่แค่ “สด”กฎหมายดังกล่าวผ่านสมาชิกวุฒิสภาฝรั่งเศสเมื่อวันพุธที่ผ่านมา

ซึ่งกฎหมายจะนำไปใช้กับห้างสรรพสินค้าที่มีขนาดใหญ่กว่า 400 ตารางเมตรเท่านั้นซึ่งหากห้างสรรพสินค้าใดไม่ปฏิบัติตามอาจถูกปรับสูงสุด 3,750 ยูโรหรือประมาณ 140,000 บาท

จากธนาคารอาหารกล่าวถึงกฎหมายนี้ว่า “มันเป็นเรื่องที่ดีมากห้างสรรพสินค้าต่าง ๆ บริจาคอาหารให้กับเราหมายความว่าเราจะได้รับอาหารที่มีคุณภาพดีและมีความหลากหลายมากขึ้นซึ่งโดยปกติแล้วเรามีอาหารจานเนื้อมากมาย ผัก “

ซึ่งอาหารที่บริจาคให้ธนาคารอาหารแห่งนี้จะถูกแจกจ่ายไปยังพื้นที่ที่ประสบปัญหาการขาดแคลนอาหารเช่นเดียวกับในแอฟริกาหรือในเอเชีย ห้ามทิ้งอาหารเหลือ

Do not discard leftovers To donate instead

That is another important step. For the world food industry after the French government passed a law prohibiting department stores to throw out unsold food But donate to charities instead. As we know, each day there are many foods that are left Since it’s not sold out in one day, which the department doesn’t want to store “fresh” food.

If anyone works at a fast food restaurant or department store in Europe or America, there will be a large amount of “leftover” food left everyday. The rest of the food is not broken, not just “fresh”. The law was passed by a French senator on Wednesday.

The law will apply to department stores that are larger than 400 square meters only. If any department does not comply, may be fined a maximum of 3,750 euros, or about 140,000 baht.

From the food bank mentioned this law that “It’s very good. Shopping malls donate food to us, meaning we get better quality food and more variety, which normally we have a lot of meat dishes, vegetables.”

The food donated to this food bank will be distributed to areas that suffer from food shortages like in Africa or Asia. Don’t throw leftovers.

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

• ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี
• การทำไร่ : มันฝรั่งมีตา
• โรงงานผลิต
• กินอาหารให้หลากหลาย สร้างอนาคตของการกินที่เราเลือกได้
• ห้ามทิ้งอาหารเหลือ ให้นำไปบริจาคแทน

เวตโรสเคยทดลองร่วมมือกับแฟร์แชร์ นำอาหารไปแจกจ่าย แต่ภายหลังบอกว่า ‘นำเสียดายที่การทดลองนี้ไปไม่รอดสำหรับแฟร์แชร์’ เวตโรสยังสนับสนุนการทดลองทำหมัก โดยร้านสาขาของเวตโรส 14 แห่ง นำขยะไปบำบัดที่โรงานย่อยยะแบบไม่ใช้ออกชิเจนในเบดฟอร์ดและวางแผนขยายสาขาที่จะทำแบบนี้เพิ่มชื้นในปี 2009

นอกจากนี้ยังบุกเบิกการตลาดผักและผลไม้ที่มีตำหนิ ช่น แอปเปิล ถั่ว และรูบาร์บแต่ผลกระทบโดยรวมจากความพยายามเหล่านี้ยังไม่ชัดเจน และมักจะครอบคลุมเฉพาะพืผลบางประมทที่ได้รับผลกระทบจากความแปรปรวนของภูมิอากาศ แทนที่จะเป็นการทบทวนเรื่องขยะที่เกิดขึ้นจากการบังคับใช้มาตรฐานเข้มงวดค้นความสวยงาม

ซึ่งเป็นเรื่องฉาบฉวยต่อพืชผลทุกประเภท โครงการหนึ่งของเวตโรสกับคนปลูกกล้วยในเกาะวินด์เวิร์ดเห็นผลชัดเจนว่าช่วยลดขยะที่มาทถึง 40% ของผลผลิดในปี 2002 เหลือไม่ถึง 3% ในปี 2008 ซึ่งถ้าจริงแสดงว่ถทำจริงจังจะประหยัดได้มหาศาลเวตโรสยังประกาศว่ไม่อยากปล่อยให้ลูกวัวตัวผู้ที่เกิดในฟาร์มโคนมต้อง “เสียเปล่า’ ดังนั้นแทนที่จะทิ้งเป็น ‘ผลพลอยได้’

เวตโรสตั้งเป้าที่จะ รับรองว่าลูกวัวตัวผู้ที่เป็นส่วนกินในฬร์มโคนจะถูกส่งไปชำแหละเป็น
เนื้อวัว ข้อเสนอหนึ่งที่ผมชอบเป็นพิเศษอยู่ในนิตยสารของเวตโรส เป็นมีความที่แนะนำให้นำเศษอาหารจากครัวไปเลี้ยงหมูและแพะ นับว่าน่าชมเชย แต่บังเชิญเป็นเรื่องผิดญฏหมาย ซึ่งผมจะอธิบายในบทอื่นต่อ นำอาหารไปแจกจ่าย

Wetrose tried to collaborate with Fair share. Distribute food But later said that ‘It is a pity that this experiment will not survive for Fair share.’ Wetrose also supports the fermentation experiment.

And usually only covers certain areas that are affected by climate change Instead of a review of the waste generated by enforcing the strict standards of beauty search.

It is superficial to all crops. One of the projects from Wetrose and the banana growers in Windward Island saw clear results in reducing the amount of waste that reaches 40% of the produce in 2002 to less than 3% in 2008, which, if true,

shows that Seriously, it will save a lot. Vetrose also announced that he would not want the calf that was born on a dairy farm to be “wasted.” ‘By-Product’

Wetrose aims to Certify that the male calf that is eaten in the palm cone will be sent to be dissected as beef One of the special proposals that I like is in Wetrose magazine. It is advisable to take food scraps from the kitchen to feed pigs and goats.

Regarded as admirable But blocking the invitation is illegal Which I will explain in another chapter Distribute food

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

• ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี
• การทำไร่ : มันฝรั่งมีตา
• โรงงานผลิต
• กินอาหารให้หลากหลาย สร้างอนาคตของการกินที่เราเลือกได้
• ห้ามทิ้งอาหารเหลือ ให้นำไปบริจาคแทน

อีกวิธีที่จะเปรียบเทียบ ประสิทธิภาพ ของซูเปอร์มาร์เก็ตต่างๆ คือดูนโยบายการจัดการยะอหารที่บำประกาศต่อสรารณะ ทารเปรียบเทียบสองวิธีอาจไม่เหมือนกันเสมอไป ในกรณีนี รนส์บูรีส์และมาร์คแอนต์สเปนเรอร์จัดว่าดีที่สุดในกลุ่ม มีแนกางปฏิบัติค่อนข้างดี เช่นการสมัครใจบริจาคอาหารส่วนเกินให้กากุศล

เรนส์บูรีสหลังจากแข็งขืนอยู่หลายปี ตอนนี้ยอมให้ความร่วมมืออย่างดีกับอค์กรการกุศลที่นำอาหาร์ไปแจกจ่าย เรนแฟร์แรร์ รัลเวชั่นอาร์มี และพูดฟอร์ออล ทัศนคติที่ค่อนข้างก้าวหน้าใน
เรื่องนี้สมควรด้รับการรรสริญ จริๆ แล้วตามที่ผมคำนวณจากข้อมูลที่เผยแพร่บริษัทบริจดอาหาร 400 กรัมต่อรายรับทุกล้านปอนต์ ซึ่ง

อาจดูไม่มาก แต่ดูเหมือนอัตรานี้อยู่ในระดับตียวกับการบริจาคอาหารของโครกอร์หนึ่งในรูเปอร์มาร์ก็ตที่ ใจบุญ มากคว่รายอื่นๆ ในสหรัฐแต่โครเกอยังบริจาคอีกหลายอย่งทั้งสิ่งรองและลิน สวนซฟเรยัแร่งรองโครกอรีในสหรัฐจะบริจคมากกว่นั้นสี่ท่า ซึ่งสวนทางกับ ประสิทธิภาพ
(แนวโน้มโดยทั่วไปของอัตรการบริจดอาหารโคยรวมในอเมริกาที่สูงกว่าอังกฤษมาก คบหที่ 1)

แต่จะว่ไปแล้ว เรนสับูรีสยังบริจาคอาหาสูญเปลำในสัสวนที่น้อยนิ และน่จะทำไห้มากว่นี้ ในปี 2006รายงานว่าเรนสบูรีส์ส่งยะอาหาร 70.000 ตันไปฝังกลบ ในปี 2006-2007 บริษัทอ้งว่บริคอาหารนจำนวน 6.6ย0 ตัน หมายความว่ายังมีอาหารที่ไม่ต้องการเหลือทิ้งอีกราว90% ส่วนใหญ่ส่งไปฝังกลตอนนี้เรนสรีสรับปกจะกำจัดรยะอาหารที่เหลือทั้งหมดนี้ตัวกรมวิธีอื่น เช่น แปรปปินอหารสัต หรือส่งไปรักระบวนการย่อ

Another way to compare the performance of various supermarkets. Is to see the management policy of the organization announced to the public The comparison between the two methods may not always be the same. In the case of Neurne Bours and Mark Ant Spain Ferrer are the best in the group. There is a fairly good practice. Such as voluntarily donating excess food to charities

Rainbury, after having resisted for many years Now agreeing to cooperate well with the charity organization that brought the ARAR to distribute Rain Fair General Armory. And say For All A rather progressive attitude in
  This story deserves a great deal. As I calculated from the published data, the food company 400 grams of food for every million pounds of income, which

This means that there are still 90% of the food that is not needed. Most are sent to bury. Now, Raines Receptor will get rid of all this food leftover. Or send to love the summary process

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

• ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี
• การทำไร่ : มันฝรั่งมีตา
• โรงงานผลิต
• กินอาหารให้หลากหลาย สร้างอนาคตของการกินที่เราเลือกได้
• ห้ามทิ้งอาหารเหลือ ให้นำไปบริจาคแทน

ว่าด้วย การเปรียบเทียบ เลขประเมินจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน โรว์แลนด์ฮิลล์ จากมาร์คแอนด์ สเปนเซอร์ ซึ่งเป็นประธานทีมนโยบายสิ่งแวดล้อมของ BRC ด้วย มอง ว่าตัวเลขของ WRAP เป็นการประเมินเกินจริง และเสนอว่าตัวเลขขยะ อาหารที่แท้จริงน่าจะน้อยกว่า 1 ล้านตัน และน่าจะ “อยู่แถวๆ ไม่เกิน 500,000 ตัน ความกว้างของตัวเลขประเมินตั้งแต่ 367,000 ต้นไปจนถึง 1.6 ล้านตัน แสดงให้เห็นว่าเรารู้จริงน้อยมาก และซูเปอร์มาร์เก็ตเชี่ยว ชาญขนาดไหนในการซุกซ่อนความจริง

การเปรียบเทียบ ซูเปอร์มาร์เก็ตต่างๆ บนพื้นฐานของข้อมูลที่ไม่ สมบูรณ์ย่อมผิดพลาดได้แน่นอน แม้บางบริษัทที่ค่อนข้างเปิดเผยตัวเลข ขยะก็ยังมีรายละเอียดไม่พอที่จะหาข้อสรุปได้อย่างมั่นใจ แต่กระนั้นด้วย ความตระหนักในจุดอ่อนดังกล่าว เรายังสามารถลงความเห็นเป็นแนว โน้มคร่าวๆ ออกมาได้ ถ้าผู้จัดการซูเปอร์มาร์เก็ตคนไหนรู้สึกไม่สบายใจ กับข้อสรุปเชิงลบตรงนี้ ก็หวังว่าจะช่วยกระตุ้นให้พวกเขาเผยแพร่ตัวเลขที่ แท้จริงและให้องค์กรอิสระรับรองข้อมูลนั้น

การประเมินเปรียบเทียบความมีประสิทธิภาพของซูเปอร์มาร์เก็ต ต่างๆ เราจําเป็นต้องพิจารณาถึงขนาดที่ต่างกัน และเปรียบเทียบปัจจัย นั้นกับปริมาณขยะที่ผลิตออกมา ในการประเมิน ผมคิดค้นระบบการให้ คะแนน โดยยึดประมาณการอาหารที่ถูกผลาญเป็นขยะโดยรวมเป็นส่วน หนึ่งของรายได้รวม พูดอีกนัยหนึ่ง จํานวนคะแนนขึ้นอยู่กับปริมาณขยะ อาหารต่อรายได้รวมที่แต่ละสาขาของซูเปอร์มาร์เก็ตได้รับ ผมปรับตัวเอง เป็นระบบมาตรฐาน ให้ 100 หมายถึงผลงาน ในเกณฑ์เฉลี่ย คะแนนสูง

About comparison How much will the assessment numbers change? Rowland Hill From Mark and Spencer, the president of the environmental policy team of the BRC, with the view that the WRAP numbers are exaggerated And propose that the junk numbers The actual food should be less than 1 million tons and should be “around no more than 500,000 tons. The estimated breadth of numbers from 367,000 trees to 1.6 million tons shows that we know very little. And the rapids supermarket How proficient in concealing the truth

comparison Various supermarkets On the basis of non-data Absolute error is inevitable. Even some companies that reveal numbers There is still not enough information to conclude with confidence. Nevertheless Awareness of the said weakness We can also come up with a general tendency if a supermarket manager feels uncomfortable. With the negative conclusion here Hopefully it will help motivate them to publish the numbers. And have the independent organization certify that information

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

• ความฟุ่มเฟือย และโอบอ้อมอารี
• การทำไร่ : มันฝรั่งมีตา
• โรงงานผลิต
• กินอาหารให้หลากหลาย สร้างอนาคตของการกินที่เราเลือกได้
• ห้ามทิ้งอาหารเหลือ ให้นำไปบริจาคแทน

กฎหมายห้ามจําหน่ายสุรา ยังทําให้ร้านอาหารเป็นมิตรกับเด็ก

ตั้งแต่ปี 1919-1929 จํานวนร้านอาหารในสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้น สามเท่าตัว โดยมากเพื่อสนองความต้องการของสังคมผู้บริโภคที่เติบโต อย่างรวดเร็ว จะว่าไปช่วงนั้นเศรษฐกิจกําลังบูม แต่ร้านเปิดใหม่ส่วน ใหญ่เน้นความสะดวกและความเร็วมากกว่าคุณภาพอาหาร

ไดเนอร์หรือ ร้านอาหารครอบครัวราคาประหยัด ซึ่งไม่ต้องพึ่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็น ตัวทํากําไรได้รับความนิยมมากขึ้น ร้านน้ําอัดลม ร้านไอศกรีม และร้าน ลูกกวาดก็กิจการรุ่งเรือง เช่น ย่านบรอดเวย์ในนิวยอร์กซิตี้เปลี่ยนจาก

ศูนย์รวมโรงละครและภัตตาคารมาเป็นศูนย์อาหารราคาถูกและร้านค้า แลก เผลอแผล็บเดียวร้านฮอตด็อก ร้านแฮมเบอร์เกอร์ ร้านข้าวหมูแดง ว่านลูกอม ร้านขายยา ร้านด้เกม และร้านเหล้าเถื่อนก็ผุดขึ้นมาเต็มพืด หลาญญาณเตือนถึงโลกอาหารข้างหน้าที่กําลังจะมาถึง

กฎหมายห้ามจําหน่ายสุรา ยังทําให้ร้านอาหารเป็นมิตรกับเด็กมาก

From 1919 to 1929, the number of restaurants in the United States has tripled, mainly to meet the needs of a fast-growing consumer society. But the shop is newly opened Large, focusing on convenience and speed rather than food quality

Diners or cheap family restaurants Which does not have to rely on alcohol as Profitability givers are increasingly popular. Carbonated shops, ice cream parlors and candy shops also flourished, such as the Broadway district in New York City.

Center of the theater and restaurants, come to be a cheap food center and a single accidental shop, hot dog shop Hamburger shop Rice, red pork, almonds, candy stores, drug stores, game stores and illegal liquor stores have sprung up in large numbers. Warning to the food world ahead.

The law prohibiting selling alcohol also makes the restaurant very child-friendly.

eyond and provide connections for 11 Rai. The restaurant is skilled in cooking. Wherever you go, there are not many, even more targeted, that you have to pay.

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่

อาหารและความแตกต่างระหว่างซูเปอร์มาร์เก็ต ข้างต้น บางส่วนมาจากสัด ส่วนที่แตกต่างกันระหว่างอาหารที่เน่าเสียได้และไม่เน่าเสียที่ขายในแต่ ละแห่ง ซึ่งมีผลกระทบต่อปริมาณขยะในแต่ละแห่ง ดังนั้น เวตโรสอาจมี ผลเฉลี่ยแย่กว่าที่อื่น

อาหารและความแตกต่างระหว่างซูเปอร์มาร์เก็ต ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเวตโรสขายผักและผลไม้สดเป็น สัดส่วนที่ค่อนข้างสูงกว่าที่อื่น แต่มองอีกมุม เราคาดหวังว่าเวตโรสน่า บริหารจัดการได้ดีกว่านี้ ในฐานะซูเปอร์มาร์เก็ตตลาดบน รายได้จาก อาหารต่อตันควรจะสูงกว่าซูเปอร์มาร์เก็ตตลาดล่าง

ปัจจัยใหญ่น่าจะเป็น เพราะเวตโรสไม่ค่อยลดราคามากเท่ากับรายอื่น เมื่อสินค้าใกล้กําหนด วันที่ควรขายออก เทสโก้อาจจะผลาญอาหารน้อยกว่าที่ระบุตรงนี้ เพราะ เทสโก้ขายสินค้าที่ไม่ใช่อาหารเป็นสัดส่วนสูงกว่าซูเปอร์มาร์เก็ตอื่น เช่น เซนส์บรีส์ ดังนั้น บ่อยครั้งถังขยะจึงอัดแน่นไปด้วยเสื้อผ้า แผ่นซีดี และ อื่นๆ (เชื่อสิ ผมรู้ดี)

ซึ่งหมายความว่าสัดส่วนของขยะที่นําไปฝังกลบที่เป็น อาหารจริงๆ แล้ว ต่ํากว่าที่คํานวณได้ตรงนี้ อย่างไรก็ดี เราควรคํานึงถึง ความบิดเบือนตรงนี้ในระดับหนึ่ง เพราะอย่างไรเสียพื้นฐานการคํานวณนี้ มาจากรายรับรวมของซูเปอร์มาร์เก็ต ซึ่งรวมยอดขายสินค้าที่ไม่ใช่อาหาร ด้วย ดังนั้น เมื่อคํานึงถึงจุดบิดเบือนนี้แล้ว น่าจะหักลบหายกันไป

อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ จากตัวเลขเหล่านี้ดูเหมือนโคล็อปจะ ทิ้งห่างและทําได้ดีกว่ารายอื่นในแง่ของเสียโดยรวมเมื่อเทียบกับรายรับ แต่กลับมีพฤติกรรมที่แย่ที่สุดในแง่การนําขยะที่ไม่ใช่อาหารกลับมาแปร

The difference between the above supermarkets Some come from tighter The difference between perishable and non-perishable food sold in each location has an impact on the amount of waste in each place, so Wetrose may have worse average results than others.

In part because Wetrose sells fresh vegetables and fruits as The proportion is somewhat higher than others but looking at another angle, we expect Vet Rose to be Better managed As a top market supermarket, income per ton of food should be higher than the lower market supermarkets.

Probable big factor Because Wetrose doesn’t really have a lot of discounts like others. When the product is nearing the prescription The date that should be sold out Tesco may consume less food than specified here because Tesco sells a higher proportion of non-food products than other supermarkets such as Sense Breeze, so often the trash is packed with clothes, CDs and more. (Believe me, I know very well.)

ขอบคุณเนื้อหาจาก Google

ติดตามเนื้อหาเพิ่มเติมได้ ที่นี่